Na personalidade de Marco Beasley conflúen a bondade e a sinxeleza da súa alma napolitana, a alegría de vivir e de facer música e o desexo de comunicarse co mundo da poesía e da literatura.
En Marco Beasley conviven calidades moi diversas: a pureza clara e inconfundible do timbre, unha técnica moi particular –froito do estudo e da investigación histórica– o gusto pola palabra, sexa culta ou vulgar, a predisposición natural a comunicarse co público e a expresividade. Todo isto tradúcese nunha variedade de tons e rexistros, nun enfoque musical que conmove e no que a alegría e a irreverencia burlesca se alternan coa alegría e a soidade, nun diálogo íntimo e cheo de emocións.
Do canto gregoriano á polifonía, das frottolas renacentistas aos motetes, de “recitar cantando” ás grandes cancións napolitanas, Marco case reinventa todos eses xéneros en clave moderna. A voz, a expresividade, a sensibilidade e a inspiración fan de cada unha das súas interpretacións unha novidade, feito que lle permite abranguer unha enorme gama de xéneros musicais.